امروز سال‌روز وفات قیصر امین‌پور بود؛ یادم نیست ابتدا با این مرد آشنا شدم و بعد با شعرهایش، یا مثل مرحوم سید حسن حسینی، اول شعرهایش را شناختم و بعد این مرد را.

اما این دو مرد، از اولین شاعران و شاید هنوز تنها شاعرانی باشند که با شعرهایشان زندگی کرده‌ام، خدا هر دوشان را بیامرزد.

از قیصر بخوانید:

در تمام طول این سفر اگر

طول و عرض صفر را

طی نکرده‌ام

در عبور از این مسیر دور

از الف اگر گذشته‌ام

از اگر اگر به یا رسیده‌ام

از کجا به نا کجا ...

یا اگر به وهم بودنم

احتمال داده‌ام

باز هم دویده‌ام

آنچنان که زندگی مرا

در هوای تو

نفس نفس

حدس می‌زند

هر چه می‌دوم با گمان رد گام‌های تو

گم نمی‌شوم

راستی در میان این اگر

تو چقدر بایدی!

و از سید حسن حسینی بخوانید:

جمع درباره‌ی اثبات وجود ازلی گپ می‌زد

ژنده پوشی طلب برهان کرد

شاعری شعری گفت

عاشقی آه کشید

عارفی هوهو کرد

تاجری دسته چکش را رو کرد!

دوستی دارم که خوب شعر می‌گوید، و البته شعرِ خوب هم می‌گوید، امیدوارم بهتر از این‌ها شود. با این شعرش خیلی حال! کردم؛ بخوانید...