کاه و گل را همش لگد کردن
یک دو و سه و چهار و صد کردن

زدن سگ دو صبح تا خود شب
و از او هی که راه سد کردن

بعد از آن شب الی خود صبح
مگسی را همش که رد کردن

و تهش در اداره‌جات زمین
هی مدارا به دیو و دد کردن

بهر پیدا نمودن میت
گریه بر گور و هر لحد کردن

بین انبوه گوسفندان هم
پشم‌ها یکسره نمد کردن

وسط باغ‌های آلوچه
پسته‌ی ساوه در سبد کردن

با همه در به در شدن‌هایم
نیستم اهل کار بد کردن

آقا یَک مطلبی نوشتم، که نگو و نپرس، هنوز منتشرش نکرده بودم که از هزار و یک سایت و مجله درخواست چاپش رو کردند، حالا فعلاً توی این وبلاگ منتشر شده، برید بخونید، حال کنید.

این‌روزها که گذشت کتاب "ماه به روایت آه" را خواندم، در مورد حضرت عباس ^{علیه السلام}، رمانی که از خواندش به شدت لذت بردم. "ماه به روایت آه" اولین نوشته‌ی غیر طنز استاد ابوالفضل زرویی است.

این شعر هم تقدیم به حضرت عباس ^{علیه السلام}:

رسید به انجام، آخر، آزمون دو دست

و فاتحی شده او بدون دو دست

از آسمان چو بیفتد سوار از اسب

نه ... صورتی که ندارد ستون دو دست